Hieperdepiep hoera voor Jan en Jules!!!

Eindelijk was het dan zover, Jan en Jules werden 3 jaar en daar hebben we natuurlijk een groot feest van gemaakt. Onze twee kapoenen lagen nog in hun bed toen we in de klas kwamen maar waren wel al feestelijk uitgedost met een strik. Ze hadden ook een blinddoek om want ze mochten natuurlijk nog niet zien wat we voor hen in petto hadden. En dat was heel wat. We hadden al twee dagen na elkaar een ballon stuk geprikt om af te tellen naar hun verjaardag en vandaag mocht de laatste ballon stukgeprikt worden. Wat een verrassing toen Jan en Jules een regen van confetti over zich heen kregen. Heel wat kindjes hadden ook cadeautjes meegebracht die de juffen in een grote verrassingsdoos gestopt hadden. Boeken, een puzzel, bellenblazers, auto's, kaartjes, ballonnen, vlaggen,.... het bleef maar cadeautjes regenen voor Jan en Jules. Ook de juffen hadden voor onze twee sloebers een cadeautje bij. Jules kreeg een heuse medaille en Jan kreeg hetzelfde knuffelmuisje als dat van Jules. Wat waren die feestvarkentjes blij met hun verrassingen. Ook in de hoekjes was het één groot feest. Er mochten kaartjes versierd worden met potloden, stempelstiften en stickertjes, met plasticine mochten er taarten versierd worden, er was een verteltafel, een taaltafeltje om woordjes te oefenen, een balonnentros om tegen te slaan bij het glijden van de glijbaan, een muziekhoekje om feest te vieren, een hoekje met slingers en confetti,... En bij een feest hoort natuurlijk ook een lekker (en in ons geval een gezond) hapje en dat maakten we 's namiddags zelf klaar. De juffen hadden appels, kiwi's, bananen en druiven meegebracht en die mochten de kindjes in stukjes snijden. Daarna mocht iedereen zijn eigen fruitsaté komen maken volgens een stappenplan en dat lukte bij de meeste kindjes al heel goed. Na onze zelfgemaakte feesthoedjes te hebben opgezet was het tijd om te smullen en te feesten. Jan en Jules mochten uiteraard eerst hun kaarsjes uitblazen waarna het tijd was om te dansen. En reken maar dat iedereen enthousiast mee deed. Toen we Jan en Jules in hun bedje staken, vielen hun oogjes bijna meteen toe maar ze wilden toch eerst nog alle kindjes, mama's en papa's bedanken voor alle leuke geschenkjes die ze gekregen hadden. Het was voor hen, en voor ons, een feest om nooit meer te vergeten.